Należyta staranność, czyli jak nie płacić podatku u źródła

Nikt nie wie co dokładnie oznacza należyta staranność w podatku u źródła. Ministerstwo Finansów w swoich wytycznych przekracza kolejne granice racjonalności, fiskus dostosowuje się do nowych koncepcji, a płatnicy łapią się za głowę.

Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji należytej staranności. Dowiadujemy się z nich jedynie, że obowiązek dochowania należytej staranności spoczywa na płatniku przy weryfikacji możliwości zastosowania danej preferencji w podatku u źródła. Do tych preferencji zaliczane są zwolnienie albo niepobranie podatku u źródła oraz zastosowanie obniżonej stawki tego podatku.

Jedyną wytyczną podaną przez ustawodawcę jest uwzględnienie charakteru i skali działalności płatnika oraz powiązań pomiędzy podatnikiem (otrzymującym należność) a płatnikiem (wypłacającym) przy ocenie, czy należyta staranność została dochowana. To oczywiście sprzyja wypracowywaniu własnych wzorców przez organy podatkowe i sądy, często niekorzystnych dla podatników.

Obowiązek dochowania należytej staranności dotyczy wszystkich podmiotów wypłacających należności objęte podatkiem u źródła, niezależnie od tego, czy płatność przekracza 2 mln zł. Zagadnienie to jest więc istotne dla wszystkich płatników, którzy będą chcieli obniżyć podatek albo w ogóle go nie płacić.

Zasadniczo każdy z tych podmiotów musi sam ocenić, czy jego zdaniem, biorąc pod uwagę swoją działalność (jej charakter, skalę), stopień powiązania z podatnikiem i wielkość wypłaty, dostatecznie zweryfikował wszystkie warunki, w szczególności: czy otrzymane od podatnika dokumenty są zgodne ze...